มีซอนที่มีมวลมากกว่าไพออน เช่น เคออน (Kaon) หรือ แบรีออนที่มีมวลมากกว่าโปรตอนหรือนิวตรอน
เช่น แลมบ์ดา (Lambda) หรือ ซิกมา (Sigma) ซึ่งเป็นผลมาจากการมีองค์ประกอบซึ่งแทนที่ควาร์กดาวน์

1) อนุภาคด้วยควาร์กสเตรนจ์ อนุภาคเหล่านี้ถูกเรียยกว่าอนุภาคประหลาดเพราะมีพฤติกรรมที่แตกต่างจากมีซอนปกติ (ไพออน)
หรือ แบรีออนปกติ (โปรตอนหรือนิวตอน) เช่น 1) อนุภาคประหลาดนี้เกิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่องเป็นจำนวนมาก
ซึ่งเป็นผลจากการมีอัตราการรวมตัวกันหรือการยึดเหนี่ยวกันด้วยแรงเข้มที่เร็วมากประมาณ \(10^{23}\) \(วินาที^{-1}\)
แต่มีอัตราการสลายตัวด้วยแรงอ่อนที่ช้ามาก ประมาณ \(10^{10}\) \(วินาที^{-1}\) (ต่างกันถึง \(10^{13}\) เท่า)
โดยแหล่งกำเนิดของอนุภาคประหลาด คือ แหล่งปฏิกิริยาพลังงานสูงต่าง ๆ
เช่น ปฎิกิริยาของรังสีคอสมิกที่ผ่านชั้นบรรยากาศโลก หรือ การชนกันของอนุภาคพลังงานสูงในเครื่องเร่งอนุภาค

2) อนุภาคประหลาดจะเกิดเป็นจำนวนคู่เท่านั้น เช่น การชนกันของโปรตอนกับไพออนลบ
จะทำให้เกิดอนุภาคประหลาด 2 อนุภาค เช่น เกิดเคออนเป็นกลางกับแลมบ์ดา ตามสมการดังนี้