ระบบที่แสดงตำแหน่งของจุดบนระนาบโดยอาศัยระยะระหว่างจุดนั้นกับเส้นจำนวนจริงที่ใช้อ้างอิง 2 เส้นที่ตัดกันเป็นมุมฉาก
ด้วยการวัดระยะตามแนวขนานกับเส้นจำนวนจริงดังกล่าว เรียกจุดตัดของเส้นจำนวนจริงทั้งสองว่าจุดกำเนิด
นิยมเขียนกำกับจุดนี้ด้วยอักษร O เรียกเส้นจำนวนจริงในแนวนอนว่า แกนนอน หรือ แกน X  
และเส้นจำนวนจริงในแนวตั้งว่า แกนตั้ง หรือ แกน Y  เรียก คู่อันดับ (x, y)  ซึ่งแสดงตำแหน่งของจุดว่า พิกัด
เรียก x ว่าพิกัดที่หนึ่ง และเรียก y ว่าพิกัดที่สอง