1. กรวย (คณิตศาสตร์) : รูปทรงหรือผิวที่ประกอบด้วยส่วนของเส้นตรงที่เชื่อมระหว่างจุดบนเส้นโค้งปิดเชิงเดียวในระนาบกับจุดตรึงจุดหนึ่งที่ไม่อยู่บนระนาบนั้น เรียกจุดตรึงนั้นว่ายอดของกรวย
- กรณีเส้นโค้งปิดเป็นวงกลม เรียกว่า กรวยกลม
- กรณีเส้นโค้งปิดเป็นวงรี เรียกว่า กรวยเชิงวงรี
- เรียกบริเวณภายในเส้นโค้งปิดข้างต้นว่าฐานของกรวย
- เรียกส่วนของเส้นตรงที่ลากจากยอดมาตั้งฉากกับระนาบเดียวกับฐานว่าส่วนสูงของกรวย
- กรณีฐานของกรวยมีจุดศูนย์กลาง เรียกส่วนของเส้นตรงที่เชื่อมยอดของกรวยกับจุดศูนย์กลางของฐานว่าแกนของกรวย
- กรณีที่ฐานเป็นบริเวณภายในวงกลมและแกนของกรวยตั้งฉากกับฐาน เรียกว่า กรวยกลมตรง (Right circular cone)
- กรณีที่ฐานเป็นบริเวณภายในวงกลมแต่แกนของกรายไม่ตั้งฉากกับฐาน เรียกว่า กรวยกลมเอียง (Oblique circular cone)

2. โคน (ชีววิทยา) : อวัยวะห่อหุ้มเมล็ดของพืชจำพวกจิมโนสเปิร์มที่มีลักษณะคล้ายใบ แต่เป็นแผ่นแข็งซ้อนกัน มีสีน้ำตาล